เรแกนเป็นประธานาธิบดีคนที่ 40 ของสหรัฐอเมริกาซึ่งถือได้ว่าเป็นบุคคลสำคัญในการล่มสลายของสหภาพโซเวียตและการสิ้นสุดของสงครามเย็น

เรแกนเกิดเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2454 ที่เมืองแทมปิโกรัฐอิลลินอยส์ เขาเริ่มต้นในการออกอากาศและกลายเป็นนักแสดงย้ายไปที่ฮอลลีวูดในปี 2480 และปรากฏตัวในภาพยนตร์ 50 เรื่อง เรแกนรับราชการในกองทัพสหรัฐฯตั้งแต่ปีพ. ศ. 2485 ถึง พ.ศ. 2488 แต่เนื่องจากสายตาไม่ดีจึงไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการรบ อาชีพภาพยนตร์ของเขาดำเนินต่อไปหลังสงครามและเขาเป็นประธานของ Screen Actors Guild เขาได้รับชื่อเสียงในฐานะผู้ต่อต้านคอมมิวนิสต์โดยเป็นพยานต่อหน้าคณะกรรมการกิจกรรมของสภา Un-American เกี่ยวกับนักแสดงที่เขาเชื่อสายสัมพันธ์คอมมิวนิสต์หรือความเห็นอกเห็นใจ

ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 เรแกนมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับพรรครีพับลิกันและในปีพ. ศ. 2509 เขาได้รับรางวัลผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนีย เขาได้รับเลือกอีกครั้งในปี 1970 ในปี 1980 เขาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีโดยดำรงตำแหน่งสองวาระสี่ปี เรแกนเป็นประธานในช่วงเวลาแห่งการเติบโตทางเศรษฐกิจ สล็อตออนไลน์ ในทศวรรษที่ 1980 และในช่วงต้นของการสิ้นสุดของสหภาพโซเวียต อย่างไรก็ตามในปีสุดท้ายของการดำรงตำแหน่งเขาไปเยือนมอสโกเพื่อประชุมสุดยอดกับผู้นำโซเวียตมิคาอิลกอร์บาชอฟ ผู้สนับสนุนของเรแกนให้เครดิตสำนวนต่อต้านโซเวียตของเรแกนและการใช้จ่ายด้านการป้องกันที่เพิ่มขึ้นเป็นปัจจัยสำคัญในการทำให้สงครามเย็นสิ้นสุดลงเพราะมันบังคับให้สหภาพโซเวียตยอมรับว่าไม่สามารถแข่งขันกับทุนนิยมที่นำโดยอเมริกันทางตะวันตกได้

ในขณะที่เรแกนยังคงเป็นประธานาธิบดีที่ได้รับความนิยม แต่เขาไม่เคยได้รับการสนับสนุนในระดับเดิมอย่างเต็มที่หลังจากเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับอิหร่านในปี 1986 เมื่อมีการเปิดเผยว่าผู้ช่วยในคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติซึ่งตั้งอยู่ในทำเนียบขาวกำลังดำเนินนโยบายต่างประเทศที่เป็นความลับ ให้ความช่วยเหลือทางทหารแก่กองโจรชาวนิการากัวที่ต่อต้านคอมมิวนิสต์โดยฝ่าฝืนกฎหมายรัฐสภา

เรแกนตกลงที่จะขายอาวุธให้อิหร่านต่อเพื่อแลกกับการปล่อยตัวตัวประกันชาวตะวันตกที่กลุ่มก่อการร้ายที่อิหร่านหนุนหลังในเลบานอน เงินบางส่วนที่เพิ่มขึ้นจากการขายอาวุธได้ถูกนำไปช่วยในการต่อสู้ บาคาร่า ในขณะที่เรแกนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรง แต่ความประทับใจที่เขาไม่รู้ว่าผู้ใต้บังคับบัญชาทำอะไรทำให้จุดยืนของเขาเสื่อมเสียต่อสาธารณชนในระดับหนึ่ง

ในปี 1989 เรแกนยืนหยัดและประสบความสำเร็จโดยรองประธานาธิบดีจอร์จบุช (ผู้อาวุโส) ซึ่งเรแกนหาเสียง ในปี 1994 เรแกนประกาศว่าเขาเป็นโรคอัลไซเมอร์และเสียชีวิตด้วยโรคที่เกี่ยวข้องเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2547